Liturgia Diária – 10/05/2023

SANTO ANTONINO, Bispo e Confessor

Festa de 3ª Classe – Missa “Statuit” com Coleta própria e comemoração de SS. Gordiano e Epímaco, Mártires

Nasceu em Florença (1389), com 16 anos fez-se dominicano. Desde 1446, Arcebispo de Florença, era modelo de pastor e exemplo de sábio. Por sua exímia direção de almas foi chamado “Antonino, o conselheiro”.


Páginas 1060 e 1061 do Missal Quotidiano (D. Gaspar Lefebvre)


PRÓPRIO DO DIA

Introito (Sl 63, 11 | ib., 2)

Státuit ei Dóminus testaméntum pacis, et príncipem fecit eum: ut sit illi sacerdótii dígnitas in ætérnum. Ps. Meménto, Dómine, David: et omnis mansuetúdinis ejus. ℣. Gloria Patri. O Senhor fez com ele uma aliança de paz, constituindo-o príncipe, a fim de que tivesse para sempre a dignidade sacerdotal. Sl. Lembrai-Vos, Senhor, de Davi e de toda a sua submissão. ℣. Glória ao Pai.

Coleta

Sancti Antonini, Dómine, Confessóris tui atque Pontíficis méritis adiuvémur: ut, sicut te in illo mirábilem prædicámus, ita in nos misericórdem fuísse gloriémur. Per D.N. Senhor, fazei que os méritos de S. Antonino, vosso Confessor e Pontífice, nos auxiliem, para que, proclamando-Vos admirável em vosso servo, possamos glorificar-nos por vossa misericórdia para conosco. Por N. S.

2ª Coleta (dos Ss. mártires)

Da, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui beatórum Mártyrum tuórum Gordiáni et Epimachi sollémnia cólimus, eórum apud te intercessiónibus adiuvémur. Per D.N. Celebrando a festa de vossos Mártires, Ss. Gordiano e Epímaco, nós Vos rogamos, ó Deus onipotente, sejamos auxiliados, por sua intercessão junto de Vos. Por N. S.

Epístola (Eclo 44, 16-27; 45, 3-20)

Léctio libri Sapiéntiæ.

Ecce sacérdos magnus, qui in diébus suis plácuit Deo, et invéntus est justus: et in témpore iracúndiæ factus est reeconciliátio. Non est invéntus símilis illi, qui conservávit legem Excélsi. Ideo jurejurándo fecit illum Dóminus créscere in plebem suam. Benedictiónem ómnium géntium dedit illi, et testaméntum suum confirmávit super caput ejus. Agnóvit eum in benedictiónibus suis: conservávit illi misericórdiam suam: et invénit grátiam coram óculis Dómini. Magnificávit eum in conspéctu regum: et dedit illi corónam glóriæ. Státuit illi testaméntum ætérnum, et dedit illi sacerdótium magnum: et beatificávit illum in glória. Fungi sacerdótio, et habére laudem in nómine ipsíus, et offérre illi incénsum dignum in odórem suavitátis.

Leitura do livro da Sabedoria. 

Eis o grande sacerdote que nós dias de sua vida agradou a Deus e foi considerado Justo; no tempo da ira, tornou-se a reconciliação dos homens. Ninguém o igualou na observância das leis do Altíssimo. Por isso o Senhor jurou que o havia de glorificar em sua descendência. Abençoou nele todas as nações e confirmou sua aliança sobre a sua cabeça. Distinguiu-o com as suas bênçãos; conservou-lhe a sua misericórdia e ele achou graça diante do Senhor. Enalteceu-o diante dos reis e deu-lhe uma coroa de glória. Fez com ele uma aliança eterna; deu-lhe o sumo sacerdócio, e encheu-o de felicidade na glória, para exercer o sacerdócio, cantar louvores a seu Nome e oferecer-Lhe dignamente incenso de agradável odor.

Aleluia (Sl 109, 4 | -)

Allelúia, allelúia. ℣. Tu es sacérdos in ætérnum, secúndum órdinem Melchísedech. ℣. Hic est sacérdos, quem coronávit Dóminus. Allelúia.

Aleluia, aleluia. ℣. Tu és sacerdote para sempre, segundo a ordem de Melquisedec. ℣. Eis o sacerdote que o Senhor coroou. Aleluia.

Evangelho (Mt 25, 14-23)

Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthaeum. 

In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis parábolam hanc: Homo péregre proficíscens vocávit servos suos, et trádidit illis bona sua. Et uni dedit quinque talénta, álii autem duo, álii vero unum, unicuíque secúndum própriam virtútem, et proféctus est statim. Abiit autem, qui quinque talénta accéperat, et operátus est in eis, et lucrátus est ália quinque. Simíliter et, qui duo accéperat, lucrátus est ália duo. Qui autem unum accéperat, ábiens fodit in terram, et abscóndit pecúniam dómini sui. Post multum vero témporis venit dóminus servórum illórum, et pósuit ratiónem cum eis. Et accédens qui quinque talénta accéperat, óbtulit ália quinque talénta,dicens: Dómine, quinque talénta tradidísti mihi, ecce, ália quinque superlucrátus sum. Ait illi dóminus eius: Euge, serve bone et fidélis, quia super pauca fuísti fidélis, super multa te constítuam: intra in gáudium dómini tui. Accéssit autem et qui duo talénta accéperat, et ait: Dómine, duo talénta tradidísti mihi, ecce, ália duo lucrátus sum. Ait illi dóminus eius: Euge, serve bone et fidélis, quia super pauca fuísti fidélis, super multa te constítuam: intra in gáudium dómini tui.

Sequência do Santo Evangelho segundo Mateus.

Naquele tempo, disse Jesus a seus discípulos esta parábola: Um homem, indo viajar para longe, chamou os seus servos e entregou-lhes os seus bens. A um deu cinco talentos, a outro dois, e ao terceiro um, a cada qual segundo a sua capacidade. E partiu logo depois. Aquele que havia recebido os cinco talentos, foi-se e negociou com eles, e lucrou outros cinco. Da mesma sorte, o que recebera os dois talentos ganhou também outros dois. Mas o que havia recebido um só, foi cavar a terra e escondeu o dinheiro de seu senhor. Passado muito tempo, voltou o senhor desses servos, e chamou-os a contas. Aproximando-se o que tinha recebido cinco talentos, apresentou-lhe outros cinco, dizendo-lhe: Senhor, vós me entregastes cinco talentos; eis outros cinco mais que lucrei. Disse-lhe o seu senhor. Muito bem, servo bom e fiel, porque foste fiel no pouco, sobre muito te porei; entra na alegria de teu senhor. Apresentou-se também o que recebera os dois talentos e disse: Senhor, vós me entregastes dois talentos; eis aqui outros dois mais que eu ganhei. Disse-lhe o seu senhor: Muito bem, servo bom e fiel, porque foste fiel no pouco, sobre muito te porei; entra na alegria de teu Senhor.

Ofertório (Sl 88, 21-22)

Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi eum: manus enim mea auxiliábitur ei, et bráchium meum confortábit eum. Escolhi Davi para meu servo; com o meu santo óleo o ungi; minha mão lhe será auxílio e o meu braço o fortalecerá.

Secreta

Sancti tui, quǽsumus, Dómine, nos ubíque lætíficant: ut, dum eórum mérita recólimus, patrocínia sentiámus. Per D.N. Nós Vos suplicamos, Senhor, que os vossos Santos nos alegrem em todo o lugar a fim de que, recordando os seus méritos, sintamos sua proteção. Por N. S.

2ª Secreta (dos ss. mártires)

Hóstias tibi, Dómine, beatórum Martyrum tuórum Gordiáni et Epimáchi dicátas méritis, benígnus assúme: et ad perpétuum nobis tríbue proveníre subsídium. Per D.N. Senhor, aceitai benigno as hóstias que Vos oferecemos e pelos méritos de vossos Mártires
Ss. Gordiano e Epímaco, fazei com que nos assegurem vosso constante auxílio. Por N. S.

Prefácio (da Páscoa)

℣. Dóminus vobíscum.
℞. Et cum spíritu tuo.
℣. Sursum corda.
℞. Habémus ad Dóminum.
℣. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
℞. Dignum et iustum est.
.
Vere dignum et iustum est, æquum et salutare, te quidem Domine omni tempore, sed in hac potissimum die gloriosis prædicare, cum Pascha nostrum immolatus est Christus. Ipse enim verus est Angus qui abstulit peccáta mundi. Qui mortem nostram moriendo destruxit, et vitam resurgendo reparavit. Et ideo cum Angelis et Archangelis, cum Thronis et Dominationibus, cumque omnia milita coelestis exercitus, hymnum gloriæ tuæ canimus, sine fine dicentes: Sanctus, Sanctus, Sanctus…
℣. O Senhor seja convosco.
℞. E com o vosso espírito,
℣. Para o alto os corações.
℞. Já os temos para o Senhor,
℣. Demos graças ao Senhor, nosso Deus.
℞. É digno e justo.
.
Verdadeiramente é digno e justo, razoável e salutar, que Vos louvemos, Senhor, em todo o tempo e com especia!idade, mais gloriosamente neste dia em que Cristo, nossa Páscoa, foi imolado. Porque. Ele é o verdadeiro Cordeiro que tirou os pecados do mundo. Por sua morte destruiu a nossa, e ressurgindo restaurou a nossa vida. E por isso, com os Anjos e os Arcanjos, com os Tronos e as Dominações e com toda a milícia do exército celestial, cantamos hinos à vossa glória, dizendo sem fim: Santo, Santo, Santo…

Comunhão (Lc 12, 42)

Fidélis servus et prudens, quem constítuit dóminus super famíliam suam: ut det illis in témpore trítici mensúram. Eis o servo fiel e prudente que o Senhor pôs à frente de sua família para dar a cada um o pão, a seu tempo.

Pós-comunhão

Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, de percéptis munéribus grátias exhibéntes, intercedénte beáto Antoníno Confessóre tuo atque Pontífice, benefícia potióra sumámus. Per D.N. Fazei, nós Vos rogamos, ó Deus onipotente, que rendendo graças pelos dons recebidos, por intercessão de S. Antonino, vosso Confessor e Pontífice, alcancemos benefícios ainda maiores. Por N. S.

2ª Pós-comunhão (dos Ss. Mártires)

Quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui coeléstia aliménta percépimus, intercedéntibus sanctis Martýribus tuis Gordiáno et Epímacho, per hæc contra ómnia advérsa muniámur. Per D.N. Nós Vos rogamos, ó Deus onipotente, que este alimento celestial que acabamos de receber, nos proteja pela intercessão de vossos Mártires Ss. Gordiano e Epímaco contra todas as adversidades. Por N. S.

Traduções e comentários extraídos do Missal Quotidiano de D. Beda (1947). 

Comente o post

Preencha os seus dados abaixo ou clique em um ícone para log in:

Logo do WordPress.com

Você está comentando utilizando sua conta WordPress.com. Sair /  Alterar )

Foto do Facebook

Você está comentando utilizando sua conta Facebook. Sair /  Alterar )

Conectando a %s

%d blogueiros gostam disto: