Ss. NEREU, AQUILEU, DOMITILA e PANCRÁCIO, Mártires
Festa de 3ª Classe – Missa Própria
Os dois irmãos Nereu e Aquileu eram pretorianos, isto é, membros da guarda do imperador e a serviço de Domitila, que pertencia à família imperial. Pancrácio foi martirizado com 14 anos de idade.
Páginas 1066 a 1067 do Missal Quotidiano.
PRÓPRIO DO DIA
Introito (Sl 32, 18 a 20| ib., 1)
Ecce, óculi Dómini super timéntes eum, sperántes in misericórdia eius, allelúia: ut erípiat a morte ánimas eórum: quóniam adiútor et protéctor noster est, allelúia, allelúia. Ps. Exsultáte, iusti, in Dómino: rectos decet collaudátio.℣. Gloria Patri. | Eis que os olhos do Senhor pousam sobre os que O temem, sobre os que esperam em sua misericórdia, aleluia. Ele os salva das ânsias da morte, pois Ele é o nosso auxílio e o nosso protetor, aleluia, aleluia. Sl. Exultai, ó Justos, no Senhor; os retos de louvá-Lo. ℣. Glória ao Pai. |
Coleta
Semper nos, Dómine, Mártyrum tuórum Nérei, Achíllei, Domitíllæ atque Pancrátii fóveat, quǽsumus, beáta solémnitas: et tuo dignos reddat obséquio. Per D.N. | Fazei, Senhor, Vos rogamos, que nos afervore sempre a feliz solenidade de vossos Mártires Ss. Nereu, Aquileu, Domitila e Pancrácio e nos torne dignos de vossos serviços. Por N. S. |
Epístola (Sab 5, 1-5)
Léctio libri Sapiéntiae.
Stabunt iusti in magna constántia advérsus eos, qui se angustiavérunt et qui abstulérunt labóres eórum. Vidéntes turbabúntur timore horríbili, et mirabúntur in subitatióne insperátæ salútis, dicéntes intra se, poeniténtiam agéntes, et præ angústia spíritus geméntes: Hi sunt, quos habúimus aliquándo in derísum et in similitúdinem impropérii. Nos insensáti vitam illórum æstimabámus insániam, et finem illórum sine honóre: ecce, quómodo computáti sunt inter fílios Dei, et inter Sanctos sors illórum est. |
Leitura do livro da Sabedoria.
Os Justos se erguerão com grande confiança [no último juízo] contra aqueles que os atribularam e lhes arrebataram o fruto de seus trabalhos. Vendo-os assim, os maus se perturbarão, cheios de pavor, e ficarão assombrados com a súbita e inesperada salvação dos Justos. De si para si dirão, fazendo penitência e angustiados: Estes são aqueles de quem outrora zombávamos e a quem igualmente injuriávamos. Nós, insensatos, considerávamos a sua vida uma loucura, e a sua morte uma ignomínia. E ei-los que são contados entre os filhos de Deus, e entre os Santos está a sua sorte. |
Aleluia
Allelúia, allelúia. ℣. Hæc est vera fratérnitas, quæ vicit mundi crímina: Christum secúta est, ínclita tenens regna cœléstia. Allelúia. ℣. Te Mártyrum candidátus laudat exércitus, Dómine. Allelúia. |
Aleluia, aleluia. ℣. A verdadeira fraternidade é a que venceu os crimes do mundo; seguindo o Cristo obtém os gloriosos Reinos dos céus. Aleluia. ℣. A Vós, Senhor, louva o cândido exército dos Mártires. Aleluia. |
Evangelho (Jo 4, 46-53)
Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem. In illo témpore: Erat quidam régulus, cuius fílius infirmabátur Caphárnaum. Hic cum audísset, quia Iesus adveníret a Iudǽa in Galilǽam, ábiit ad eum, et rogábat eum, ut descénderet et sanáret fílium eius: incipiébat enim mori. Dixit ergo Iesus ad eum: Nisi signa et prodígia vidéritis, non créditis. Dicit ad eum régulus: Dómine, descénde, priúsquam moriátur fílius meus. Dicit ei Iesus: Vade, fílius tuus vivit. Crédidit homo sermóni, quem dixit ei Iesus, et ibat. Iam autem eo descendénte, servi occurrérunt ei et nuntiavérunt, dicéntes, quia fílius eius víveret. Interrogábat ergo horam ab eis, in qua mélius habúerit. Et dixérunt ei: Quia heri hora séptima relíquit eum febris. Cognóvit ergo pater, quia illa hora erat, in qua dixit ei Iesus: Fílius tuus vivit: et crédidit ipse et domus eius tota. |
Sequência do Santo Evangelho segundo João. Naquele tempo, havia um oficial do rei, cujo filho estava doente em Cafarnaum. Tendo ouvido que Jesus voltara da Judeia para a Galileia, foi ter com Ele, e pediu-Lhe que viesse à sua casa e curasse seu filho, que estava à morte. Disse-lhe então Jesus: Se não vedes milagres e prodígios, não credes. O oficial do rei respondeu: Senhor, vinde, antes que o meu filho morra. Disse-lhe Jesus: Vai, o teu filho vive. Acreditou o homem na palavra de Jesus e partiu. Quando ele já ia para casa, vieram-lhe ao encontro seus criados e deram-lhe a notícia de que o seu filho vivia. Perguntou-lhes então a hora em que o doente se achara melhor. Responderam-lhe: Ontem pela sétima hora, a febre o deixou. Reconheceu logo o pai ter sido aquela a mesma hora em que Jesus lhe dissera: Teu filho vive. E ele acreditou e toda a sua família. |
Ofertório (Sl 88, 6)
Confitebúntur cœli mirabília tua, Dómine: et veritátem tuam in ecclésia sanctórum, allelúia, allelúia. | Os céus cantam as vossas maravilhas, Senhor; e na assembléia dos Santos é louvada a vossa fidelidade, aleluia, aleluia. |
Secreta
Sanctórum Martyrum tuórum, quǽsumus. Dómine, Nérei, Achíllei, Domitíllæ atque Pancrátii sit tibi grata conféssio: quæ et múnera nostra comméndet, et tuam nobis indulgéntiam semper implóret. Per D.N. | Nós Vos rogamos, Senhor, que a confissão de fé de vossos Mártires Ss. Nereu, Aquileu, Domitila e Pancrácio Vos agrade, recomende as nossas ofertas e implore para nós a vossa misericórdia. Por N. S. |
Prefácio (da Páscoa)
℣. Dóminus vobíscum. ℞. Et cum spíritu tuo. ℣. Sursum corda. ℞. Habémus ad Dóminum. ℣. Grátias agámus Dómino Deo nostro. ℞. Dignum et iustum est. . Vere dignum et iustum est, æquum et salutare, te quidem Domine omni tempore, sed in hoc potissimum gloriosis prædicare, cum Pascha nostrum immolatus est Christus. Ipse enim verus est Angus qui abstulit peccáta mundi. Qui mortem nostram moriendo destruxit, et vitam resurgendo reparavit. Et ideo cum Angelis et Archangelis, cum Thronis et Dominationibus, cumque omnia milita coelestis exercitus, hymnum gloriæ tuæ canimus, sine fine dicentes: Sanctus, Sanctus, Sanctus… |
℣. O Senhor seja convosco. ℞. E com o vosso espírito, ℣. Para o alto os corações. ℞. Já os temos para o Senhor, ℣. Demos graças ao Senhor, nosso Deus. ℞. É digno e justo. . Verdadeiramente é digno e justo, razoável e salutar, que Vos louvemos, Senhor, em todo o tempo e com especialidade, mais gloriosamente neste tempo em que Cristo, nossa Páscoa, foi imolado. Porque Ele é o verdadeiro Cordeiro que tirou os pecados do mundo. Por sua morte destruiu a nossa, e ressurgindo restaurou a nossa vida. E por isso, com os Anjos e os Arcanjos, com os Tronos e as Dominações e com toda a milícia do exército celestial, cantamos hinos à vossa glória, dizendo sem fim: Santo, Santo, Santo… |
Comunhão (Sl 32, 1)
Gaudéte, justi, in Dómino, allelúia: rectos decet collaudátio, allelúia. | Alegrai-vos, ó Justos, no Senhor, aleluia; os retos de coração devem louvá-Lo. Aleluia. |
Pós-comunhão
Quǽsumus, Dómine: ut beatórum Mártyrum tuórum Nérei, Achíllei, Domitíllæ atque Pancrátii deprecatiónibus, sacraménta sancta, quæ súmpsimus, ad tuæ nobis profíciant placatiónis augméntum. Per D.N. | Nós Vos suplicamos, Senhor, que os santos Sacramentos que acabamos de receber, pelas preces de vossos Mártires Ss. Nereu, Aquileu, Domitila e Pancrácio, nos façam chegar a uma reconciliação mais perfeita convosco. Por N. S. |
* Traduções e comentários extraídos do Missal Quotidiano de D. Beda (1947/1962).
1 comentário